İslam dünyası son yıllarda yaşadığı yoğun savaş süreçlerinden sonra Birinci ve İkinci Dünya Savaşları sonrasında olduğu gibi yeniden kapsamlı bir dizayn sürecine doğru sürüklenmektedir. Geçmişteki tüm müdahalelere nispetle çok daha postmodern yöntemle yürütülen müdahale ve dizayn süreci hem zihinsel bir çatışma hem coğrafi bir değişim hem de inanç bakımından kapsamlı bir dönüşümü beraberinde getirmektedir. Büyük fotoğrafta insanlık tarihinden beri devam eden hak-batıl mücadelesi olarak cereyan eden medeniyet çatışması, bugün yeni bir boyut kazanmış ve gelinen noktada yüz yıllık bir sürecin doğurduğu bir sonuç olarak karşımıza çıkmıştır.
Geleneksel dünyanın yaşadığı son savaş 1.Dünya Savaşı ve İslam dünyasının dizaynı, çok geçmeden modern bir sürece ve modern bir metod ile yapılan 2. Dünya Savaşı ve yaşanan hem idari hem sistem hem de coğrafi bir dizayna dönüşmüştür. Dünyanın son 50 yılı devletlerin, toplumların ve inanç gruplarının idari, fikri ve sistem olarak modern dünyada var olma, üstün olma ve hükümete çabalarının hakim olduğu bir zaman olmuştur.
Bütün tarihsel süreçlerin sonucunda geriye bıraktığımızda kan, ölüm, savaş, insanlık krizleri, açlık ve Batı medeniyetinin kuvvet merkezli üstünlüğünü görmekteyiz. Fakat Batı’nın bütün bu üstünlüklere rağmen bir ahlak kuramayışı, sabiteler oluşturamayışı ve medeniyetini üzerine inşa edeceği bir değerler bütünlüğü kuramayışı, geçirdiğimiz son 30 yılı bir medeniyetin çöküş hikâyesine dönüştürmüştür. Ancak şunu bilmeliyiz ki Batı, bu çöküşün farkındadır ve bu çöküş çok yıkıcı ve büyük çatışmaların başlangıcıdır. Batı, geleneksel Birinci Dünya Savaşı ve modern İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra yürüttüğü, içinde bulunduğumuz dönemi her yönüyle postmodern bir metod ve postmodern bir algıyla yönetmektedir. Daha soyut ve daha metafizik kavramlar üzerinde yoğunlaştırılan çatışma alanları İslam dünyasının bu büyük postmodern dizaynı algılanmasına dahi engel olabilmektedir.
Hüseyin DERVİŞOĞLU | UGSAM Araştırmacısı | Aralık 2018
Yazının tamamına ulaşmak için | Tıklayın
